ส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท

ส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท

ส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท ขอเล่าถึงความรู้สึกที่มีตอนหนึ่ง เวลาไปแจกปริญญา คราวที่แล้วก็เป็นของสถาบันเทคนิคพระจอมเกล้า นั่ง ๆ ดู นั่ง ๆ แจกปริญญา คิด ๆ อยู่ว่า ผู้ที่นั่งอยู่ข้างล่าง ที่ขึ้นมารับปริญญานี้ เด็ก ๆ กว่าเราทั้งนั้น แม้จะอาจารย์มากหลายคน ส่วนใหญ่ก็เด็กกว่าเราทั้งนั้น เราก็อายุมากขึ้น แล้วเราก็อยู่ค้ำฟ้าไม่ได้ พวกที่มารับปริญญานี้ หรือผู้ที่อายุน้อยกว่าเรา ก็ต้องรับมรดก รับสิ่งที่มีอยู่ในประเทศเดี๋ยวนี้ แล้วก็รักษาไว้ และเสริมสร้างต่อไป ความจริงเราทำหน้าที่แล้ว สร้างขึ้นมาแล้ว ก็เป็นเรื่องของอนุชนรุ่นหลัง ที่จะรักษา แต่ถ้าไม่มีอุปกรณ์ หรือไม่ได้ฝึกฝนอบรม ไม่ได้ขัดเกลา เขาจะรับหน้าที่เหล่านี้ไม่ได้ ถ้ารับหน้าที่เหล่านี้ไม่ได้ ทั้งวิชาการ ทั้งคุณธรรม ไม่มีคนอื่นที่อาจจะมีความเฉลียวฉลาดมาก ก็อาจจะมาสวมรอยเอาไปจากผู้ที่ควรจะได้รับ แล้วก็จะเป็นสิ่งที่น่าเสียดายที่สุด เพราะว่าเราได้สร้าง เราคือประชาชนในเมืองไทย ที่ได้มีอายุมากในปัจจุบัน หรือที่ล่วงลับไปแล้ว ได้สร้างขึ้นมา ให้ถ่ายทอดไปถึงอนาคตต่อไป อนุชนรุ่นหลังก็ต้องถ่ายทอดบ้าง ฉะนั้น โครงการสารานุกรมนี้ก็เป็นอุปกรณ์อย่างหนึ่ง สำหรับให้สามารถถ่ายทอดความรู้ นอกจากความรู้ ก็วัฒนธรรม และคุณธรรมต่าง ๆ ให้แก่ผุ้ที่จะมาภายหลัง ถึงว่างานนี้ดูจะเป็นงานที่แปลกที่ว่า ทำไม นั้น ก็สามารถย้อนกลับไปได้ถึงภาพสเก็ตซ์รูปพาหนะ รูปทรงคล้ายจานบิน ในสมุดของอัจฉริยะแห่งยุคเรอเนสซองค์ของยุโรป ช่วงศตวรรษ5 ปีแล้ว ยังทำต่อ แล้วที่บอกว่าเดิมจะทำ นั้น ก็สามารถย้อนกลับไปได้ถึงภาพสเก็ตซ์รูปพาหนะ รูปทรงคล้ายจานบิน ในสมุดของอัจฉริยะแห่งยุคเรอเนสซองค์ของยุโรป ช่วงศตวรรษ2 เล่ม เดี๋ยวนี้ก็เห็นว่า จะต้องทำมากกว่า ความจริงนั้น อาจารย์สำเภาไม่ได้บอก เดิมกะไว้ให้มี 4 เล่มเท่านั้นเอง แต่ว่าเมื่อถึง 4 เล่มแล้วไม่พอ ต้องมีมากขึ้น ๆ ฉะนั้นเดี๋ยวนี้จะพูดกันได้ว่า ถ้าเราคิดจะทำก็คงไม่จำกัดจำนวนเล่ม คงจะทำไปเรื่อยถ้าไม่เบื่อ ถ้าผู้ที่สร้างสารานุกรมนี้ไม่เบื่อในงาน แต่เข้าใจว่าไม่เบื่อ เพราะแส

ส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท ก็ขอสรุปอย่างเดียวว่า ที่มาวันนี้ปลาบปลื้ม ปลาบปลื้มแทนตัวเอง ปลาบปลื้มแทนผู้ที่ปฏิบัติงาน ก็อย่างที่ข้อสี่ของอาจารย์สำเภา แล้วก็ทั้งปลาบปลื้มที่มีผู้ที่บริจาคสำหรับให้โครงการนี้ดำเนินต่อไปได้ ซึ่งท่านเจ้าคุณศัลวิธานก็เคยมากระซิบบอกว่า ชักจะแย่ ชักจะฝึดเคือง แต่เดี๋ยวนี้ก็ต่อไปได้อีก ก็หมายความว่า จุดประสงค์สองอย่างของอาจารย์สำเภาก็บรรลุผล แล้วก็จุดประสงค์ที่จะมาชื่มชมกับท่านเจ้าคุณตามจุดประสงค์ของอาจารย์ระวีก็ได้ผลดี จุดประสงค์ของท่านที่ปรึกษาคือ มาที่นี่มีประโยชน์อย่างหนึ่ง คือ อาหารดี บอกว่าถ้าไปที่ไหนไม่มีอาหาร รู้สึกว่างานนั้นไม่ดี วันนี้อาหารดีก็งานนี้ดี นอกจากนั้นก็ได้ฟังดนตรีเรียกฝน หรือฝนเรียกดนตรีไม่ทราบ เพราะว่าต้องขออภัยที่มาช้า ก็เพราะว่าแล่นมาเป็นเต่า แล่นเร็วไม่ได้ ต้องทิ้งรถมอเตอร์ไซด์ไว้ข้างถนน เพราะว่าถ้ารถมอเตอร์ไซด์นำแล่นต่อไป น่ากลัวจะต้องเป็นอันตราย ฝนตกหนัก แต่ฝนตกนั้นก็ปลาบปลื้มที่ลงมาล้างน้ำเน่าออกไปได้ แต่ไม่ทราบว่าจะเอาน้ำฝนออกไปได้ยังไง คือว่า น้ำฝนนี่ ที่ลงมามาแทนน้ำเน่าได้เป็นส่วนหนึ่ง แต่ว่าน้ำฝนที่ลงมาจะระบายออกไปก่อนที่จะเน่า นี่ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับสารานุกรม แต่ว่าถ้าพูดไปก็เกี่ยวเหมือนกัน เพราะว่าสารานุกรมนี้ มีไม่ใช่สำหรับสอนเรื่องหนึ่งเรื่องใดโดยเฉพาะ แต่ว่ามีไว้สำหรับที่จะให้คนสามารถที่เผชิญกับปัญหาใด ๆ ในชีวิต ตอนนี้ก็พูดเหมือนว่า เป็นการพูดเพิ่มเติม คือว่า โครงการการสอนอย่างใดก็ตาม ต้องสอนให้คนรู้จักเผชิญกับปัญหา ไม่ใช่สอนสำหรับให้มาตอบปัญหาตามคำถาม แต่ว่าต้องตอบปัญหาชีวิตได้ ฉะนั้น สารานุกรมนี้มุ่งที่จะให้คนเมื่อเห็นปัญหาอะไร สามารถที่ชักเอาวิชาการทั้งหลายที่มีอยู่มาแก้ปัญหา อันนี้เป็นเพียงพูดเพราะว่าเกิดความคิดขึ้นมาในบัดนี้ว่า ความรู้ทั้งหลายที่มีอยู่ในสารานุกรมสำหรับเยาวชนนี้ยังไม่ครบ กว่าจะถึงให้รู้จักโยงเอาวิชาการทั้งหลาย ที่มีอยู่ในสารานุกรมทุกเล่ม ให้เข้ามาเป็น อันหนึ่งอันเดียว คือว่าชีวิตนี้เราต้องมีวิชาทุกอย่างให้พร้อม ถึงจะผ่านอุปสรรคได้ อันนี้มีในคำรายงานตะกี้ว่า เหมือนว่าจะขอทราบนโยบาย ก็อันนี้แหละนโยบาย ซึ่งก็มีตั้งแต่ต้นแล้วเหมือนกันว่า ต้องให้ทุกคนทั้งเยาวชนทั้งคนแก่ทราบว่า วิชาทั้งหลายต้องโยงกัน และปัญหาทั้งหลายต้องใช้วิชาทุกวิชาโยงกันมาแก้ให้สอดคล้องกัน มิฉะนั้นก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าเรียนวิชา หรืออ่านวิชาอย่างหนึ่งอย่างใดแล้วก็ท่องได้ตามตัวหนังสือ ไม่มีประโยชน์เลย ต้องสามารถคิดมาใช้ประโยชน์ แต่เมื่อมาใช้เป็นประโยชน์ จะต้องโยงกับวิชาอื่นได้หมด ครั้งนี้พูดเกินไป พูดมากเกินไป เพราะว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะมาพูดถึงว่า สารานุกรมนี้ควรจะทำอะไรต่อไป，ส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท
ขอเล่าถึงความรู้สึกที่มีตอนหนึ่ง เวลาไปแจกปริญญา คราวที่แล้วก็เป็นของสถาบันเทคนิคพระจอมเกล้า นั่ง ๆ ดู นั่ง ๆ แจกปริญญา คิด ๆ อยู่ว่า ผู้ที่นั่งอยู่ข้างล่าง ที่ขึ้นมารับปริญญานี้ เด็ก ๆ กว่าเราทั้งนั้น แม้จะอาจารย์มากหลายคน ส่วนใหญ่ก็เด็กกว่าเราทั้งนั้น เราก็อายุมากขึ้น แล้วเราก็อยู่ค้ำฟ้าไม่ได้ พวกที่มารับปริญญานี้ หรือผู้ที่อายุน้อยกว่าเรา ก็ต้องรับมรดก รับสิ่งที่มีอยู่ในประเทศเดี๋ยวนี้ แล้วก็รักษาไว้ และเสริมสร้างต่อไป ความจริงเราทำหน้าที่แล้ว สร้างขึ้นมาแล้ว ก็เป็นเรื่องของอนุชนรุ่นหลัง ที่จะรักษา แต่ถ้าไม่มีอุปกรณ์ หรือไม่ได้ฝึกฝนอบรม ไม่ได้ขัดเกลา เขาจะรับหน้าที่เหล่านี้ไม่ได้ ถ้ารับหน้าที่เหล่านี้ไม่ได้ ทั้งวิชาการ ทั้งคุณธรรม ไม่มีคนอื่นที่อาจจะมีความเฉลียวฉลาดมาก ก็อาจจะมาสวมรอยเอาไปจากผู้ที่ควรจะได้รับ แล้วก็จะเป็นสิ่งที่น่าเสียดายที่สุด เพราะว่าเราได้สร้าง เราคือประชาชนในเมืองไทย ที่ได้มีอายุมากในปัจจุบัน หรือที่ล่วงลับไปแล้ว ได้สร้างขึ้นมา ให้ถ่ายทอดไปถึงอนาคตต่อไป อนุชนรุ่นหลังก็ต้องถ่ายทอดบ้าง ฉะนั้น โครงการสารานุกรมนี้ก็เป็นอุปกรณ์อย่างหนึ่ง สำหรับให้สามารถถ่ายทอดความรู้ นอกจากความรู้ ก็วัฒนธรรม และคุณธรรมต่าง ๆ ให้แก่ผุ้ที่จะมาภายหลัง ถึงว่างานนี้ดูจะเป็นงานที่แปลกที่ว่า ทำไม นั้น ก็สามารถย้อนกลับไปได้ถึงภาพสเก็ตซ์รูปพาหนะ รูปทรงคล้ายจานบิน ในสมุดของอัจฉริยะแห่งยุคเรอเนสซองค์ของยุโรป ช่วงศตวรรษ5 ปีแล้ว ยังทำต่อ แล้วที่บอกว่าเดิมจะทำ นั้น ก็สามารถย้อนกลับไปได้ถึงภาพสเก็ตซ์รูปพาหนะ รูปทรงคล้ายจานบิน ในสมุดของอัจฉริยะแห่งยุคเรอเนสซองค์ของยุโรป ช่วงศตวรรษ2 เล่ม เดี๋ยวนี้ก็เห็นว่า จะต้องทำมากกว่า ความจริงนั้น อาจารย์สำเภาไม่ได้บอก เดิมกะไว้ให้มี 4 เล่มเท่านั้นเอง แต่ว่าเมื่อถึง 4 เล่มแล้วไม่พอ ต้องมีมากขึ้น ๆ ฉะนั้นเดี๋ยวนี้จะพูดกันได้ว่า ถ้าเราคิดจะทำก็คงไม่จำกัดจำนวนเล่ม คงจะทำไปเรื่อยถ้าไม่เบื่อ ถ้าผู้ที่สร้างสารานุกรมนี้ไม่เบื่อในงาน แต่เข้าใจว่าไม่เบื่อ เพราะแสส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท ส่งเงินบาทไทย ฟรีเครดิตทดลองเล่น 250 บาท